Και καθώς ο Νικόλας είναι οδοιπόρος του νησιού τον προσκάλεσα, σε ένα κενό που άφησε η δουλειά στην Κέα, να περιηγηθεί μαζί μου στις Πόλες από μια διαδρομή που δεν είχε ξανακάνει.

Θα πάμε του λέω από Χαβουνά και θα δεις πως η διαδρομή θα σου αρέσει!

Κάπως έτσι και καθώς η μέρα ήταν ό,τι έπρεπε για περίπατο, κατηφορίσαμε το αρχαίο καλντερίμι από το χωριό με κατεύθυνση την εκκλησιά του Αρχαγγέλου.

Η μικρή εκκλησία ντυμένη στα γαλανόλευκα, αποτελεί μία πρώτη καλή στάση τόσο για προσκύνημα όσο και για λίγη ξεκούραση μιας και η διαδρομή έχει ακόμα κάμποσο κατέβασμα. Στην αυλή της αρχαίος κίωνας τραβά το βλέμμα

Καθώς η κατηφόρα προσφέρει χρόνο για κουβέντα δεν χάνουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ανάπτυξη που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια η Κέα. Μέχρι που η θέα της αρχαίας Καρθαίας παύει κάθε κουβέντα, υποχρεώνοντας τον περιπατητή να αγναντέψει από ψηλά την αγνή ομορφάδα της. Θέατρο, ναοί, βράχος. Τρεις λέξεις μία ονειρεική σύνθεση για το βλέμμα.

Καθώς περπατούμε ανάμεσα στις φυλωσιές η παραλία ξεπροβάλει μπροστά μας.Ευθεία μέσα στη θάλασσα ό,τι απέμεινε από τον αρχαίο μώλο ο οποίος έχει βουλιάξει στα νερά. Μόνη του εξαίρεση τούτος ο βράχος που άντεξε στον χρόνο. Στα δεξά μας εκκλησία που κάθε του Αγίου Πνεύματος φιλοξενεί σημαντική τοπική πανήγυρη με τσαμπούνες χορούς και μεζεδικά. Στα πάνω είναι ώρα να ανηφορίσουμε τον βράχο.

Καθώς τα σκαλοπάτια μας οδηγούν στα πάνω, η θέα του αρχαίου λιμανιού ταξιδεύει τον περιπατητή στον χρόνο. Μια πρόχειρη περίφραξη δεν αφήνει τα ζώα να ανέβουν κατά δω και μας οδηγεί να ανηφορίσουμε προς τον αρχαία πόλη. Ταφικά μνημεία, δυο καλές σκιές, μια αρχαία θύρα κι ένας βασιλικός θρόνος θα είναι η παρέα μας στο δεύτερό μας διάλειμμα... Ένα σκάφος έχει αποφασίσει μέσα στο φθινόπωρο να ανακαλύψει μέσα από την θάλασσα την ομορφιά του μέρους.

Ανηφορίζουμε τώρα από την πίσω πλευρά προς το ναό. Ως λάτρεις της αρχαιότητας βαδίζουμε με σεβασμό τα σκαλοπάτια. Περιδιαβαίνουμε ατενίζοντας τους δυο κολπίσκους που απλώνονται στα πόδια του.

Κι αφού γευτήκαμε την αρχαία ιστορία, αποφασίσαμε να κάνουμε λίγα ακόμα ανηφορικά βήματα. Προορισμός μας η εκκλησιά της Μυρτιριώτισσας, όπου ο Νικόλας ήθελε αλλά δεν κατάφερε να έρθει στην γιορτή της και βρήκε μαζί μου την ευκαιρία να συγχωρέσει με το προσκύνημά μας το φετινό του ατόπημα... Στο ανέβασμα η θέα πίσω μας κυριολεκτικά κόβει την ανάσα.

Κι αφού προσκυνήσαμε και ανάσες πήραμε κι έχοντας απολαύσει τόσο την αρχαία όσο και τη νεότερη εκκλησιαστική ιστορία του νησιού, η ώρα της επιστροφής θα δοκίμαζε τις αντοχές και τα ποδάρια μας. Σίγουρα όμως τον άξιζε τον κόπο.

Σαν επισκεφθείτε το νησί, να του διαθέσετε μερικές ώρες περιπάτου. Κι αν το περπάτημα δεν το φοβάστε, να ρθείτε και κατά δω και σας υποσχόμαστε ότι θα ζήσετε αυθόρμητα σημαντικό μέρος της ιστορίας του...

Περιηγηθείτε στις προτάσεις, ταξιδέψτε νοερά μέσα από αυτές, με την πρώτη ευκαιρία ζήστε τις με τον δικό σας τρόπο και μοιραστείτε όποια στιγμή σας, κάθε σκέψη ή φωτογραφία σας

Γράψτε μας τις σκέψεις σας

  #θάλασσα    #οικογένεια    #καλοκαίρι    #περίπατος    #πεζοπορία    #αρχαιολογική περιήγηση    #θρησκευτική αναζήτηση    #διαδρομές    #εκδρομή    #κολύμπι    #απόδραση    #τρέξιμο    #εξερεύνηση    #Κυκλάδες    #καλοκαίρι σε νησί    #διακοπές σε νησί    #καράβια    #ιστιοπλοΐα    #νησί    #καράβι    #ακρόπολη