Η Αθήνα στο δείλι

 
 
  • Μέσα από τα μάτια μας

    Ξεμεσημεριάζαμε σε μια αγαπημένη βιβλιογωνιά της Ασκληπιού, παρέα με λογοτεχνικά εξώφυλλα. Πιο πλάι βιβλία για ένα ευρώ, να γεμίζεις ράφια ολάκαιρα με λόγους και γνώσεις...

    Μπήκαμε στον κήπο της Ακαδημίας με τα αγάλματα, στέκοντας κουβέντες να αλλάξουμε με τα φωτισμένα στο φως του απομεσήμερου πρόσωπα. Η Ασπασία πίσω από τα κλαδιά του παρτεριού μας χαιρέτισε καθώς ο δρόμος μας περνά πλάι από τα καμπύλα σκαλοπάτια, ενώ τέτοιαν εποχή τα δένδρα καρπίζουν απά στο πράσινο τις ζωγραφιές τους.

    Δεν χορταίνω να κοιτώ τα κτίρια κάτω από τον ουρανό. Παλιές σκαλισμένες περίτεχνα προσόψεις του 19ου αιώνα σε ύφος αρχαϊκό, άλλες με τον αέρα των αυλών κι άλλες συγκολημένες στην γυάλινη αντίληψη του αιώνα που πέρασε, όλες χρυσαφίζουν στο φως τούτης της ώρας.

    Στην παλιά βουλή τα πεσμένα νεράτζια βάφουν το χώμα στο πορτοκαλί, ενώ στη σκιά του γέρου, μια κοπελούδα δένει τα κορδόνια κάτω από την κοντή πανταλόνα. Πιο δίπλα η άπλα του παγκακιού ξεκουράζει μπρος από το μνημείο, όπου του έχουν κρύψει στην πλάτη πράσινο στεφάνι.

    Νιάτα με παγωτά στα χέρια, στην πίσω της βουλής πλευρά, γλυκαίνουν τον έρωτά τους, ενώ τα κίτρινα ταξί δεν σταματούν να πηγαινοέρχονται στους στενούς δρόμους. Μεις εντωμεταξύ, παίζουμε με τα γκράφιτι.

    Βαδίζοντας προς την Ερμού  δεν αντιστεκόμαστε κι αγοράζουμε δυο ζαχαρωτά στην γωνιά. Η πλατεία στο σύνταγμα, πλημμυρίζει κόσμο κι έτσι χωνόμαστε στην Μητροπόλεως, όπου η μικρή εκκλησιά στέκει ατάραχα κάτω από την στοά γνωστού σήμερα ξενοδοχείου.

    Τα στενά, σφύζουν από χρώμα κι εμείς καθόμαστε για λίγο κρασί, πλάι στους χάρτινους παπαγάλους που μας κοιτούν μέσα από το ψεύτικο, μα όμορφο βλέμμα τους.

    Κατηφορίζουμε την Ερμού, ως του Ψυρρή, χωνόμαστε για λίγο Μοναστηράκι κι ανηφορίζουμε πάλι προς την Μητρόπολη.

    Βηματισιά και παράσταση και είναι καλή ώρα να χαλαρώσουμε στους υψίφωνους ήχους μιας γλυκιάς κοπελιάς. Στην άκρη του πεζόδρομου με χαρά αγοράζουμε μια "σχεδία", κι ανηφορίζουμε για να δούμε το χρώμα του δειλινού από τα σκαλοπάτια της πλατείας. Ό,τι που σκοτείνιασε καθόμαστε στο συντριβάνι του πεζόδρομου με σουβλάκι στο χέρι πριν κινήσουμε τα βραδινά σοκάκια μέχρι το αμάξι...

  • Φωτογραφίες

  • Οι Σκέψεις σας

    Περιηγηθείτε στις προτάσεις, ταξιδέψτε νοερά μέσα από αυτές, με την πρώτη ευκαιρία ζήστε τις με τον δικό σας τρόπο και μοιραστείτε όποια στιγμή σας, κάθε σκέψη ή φωτογραφία σας

    Γράψτε μας τις σκέψεις σας

  • Tags