Για απόκριες και όχι μόνο!

Δελφοί, το αρχαίο κέντρο της γης και ο ιερός τόπος του Απόλλωνα, στέκουν στους πρόποδες του Παρνάσσιου όρους.

Άμφισσα, η ερωμένη που πήρε τα μυαλά του Απόλλωνα, στέκει στην πεδιάδα αμφιόμενη τον Παρνασσό και τη Γκιώνα.

Προορισμοί

Λιβαδειά, Ζεμενό, Αράχωβα, Δελφοί, Άμφισσα, Ιτέα, Αντίκυρα

Τί μπορείς να κάνεις στα μέρη αυτά;

• Θα περπατήσεις στην Λιβαδειά από την Κρύα μέχρι την εκκλησιά της Ιερουσαλήμ
• Θα φας ψητό με βολβούς σαλάτα στο Ζεμενό
• Θα περιηγηθείς στην κοσμική και συνάμα παραδοσιακή Αράχωβα
• Θα γνωρίσεις την ιστορία των Δελφών
• Θα περιπλανηθείς στο κάστρο των Σαλώνων και στα στοιχειωμένα σοκάκια στα Ταμπάκικα
• Θα περπατήσεις το λιμάνι της Ιτιάς
• Θα φας ψάρι και σαρακοστιανά στην Αντίκυρα

Γιατί στην Άμφισσα την Αποκριά;

• Για να ζήσεις το έθιμο με τα στοιχειά
• Για να γνωρίσεις τους ντεβέτσκες και τους τομαράδες
• Για να κυνηγήσεις το χαμένο θησαυρό
• Για να διαβάσεις τον μασκαρά
• Για να διαβείς τη στοιχειωμένη Χάρμαινα
• Για να χαρείς τον καρνάβαλο

Πρόσβαση

Από Αθήνα, μέσω Αθηνών Θήβας σε μιάμιση ώρα στη Λιβαδειά (140 χλμ), σε δυο ώρες στην Αράχωβα (170 χλμ), σε δυό ώρες και δεκαπέντε λεπτά στους Δελφούς (185 χλμ), σε δυόμιση ώρες και κάτι στην Άμφισσα (205 χλμ)

Τοπωνύμια

Λιβαδειά, Κρύα, Ζεμενό, Αράχωβα, Δελφοί, Χρυσό, Άμφισσα, Σάλωνα, Ταμπάκικα, Χάρμαινα, Παναγιόρεμα, Ιτέα, Γαλαξείδι, Κίρρα, Δεσφίνα, Αντίκυρα, Άσπρα Σπίτια

Αξιοθέατα

Πηγές Κρύας, μαντείο Τροφωνίου, κάστρο Λιβαδειάς, θέατρο Κρύας, Άγιος Μηνάς, εκκλησία Ιερουσαλήμ, σοκάκια στην Αράχωβα, αρχαιολογικός χώρος Δελφών, Κασταλία πηγή, Χάρμαινα, Ταμπάκικα, παλιά βυρσοδεψία, Άη Γιώργης, Άγιος Αθανάσιος, Άγιοι Ανάργυροι, πηγή Κατρέλη, κάστρο Σαλώνων, κυκλώπεια τείχη, πινακοθήκη Άμφισσας, ανθίβολα Παπαλουκά, Άγιος Νικόλαος, Μητρόπολη, βαπτιστήριο Άμφισσας, μουσείο Άμφισσας, Παναγιόρεμα, λιμάνι Ιτέας

Ιστορικές αναφορές

Βυζαντινοί, Φράγκοι και Καταλανοί στο κάστρο της Λιβαδειάς, αρχαίο μαντείο στην Κρύα, κυκλώπεια τείχη στην Άμφισσα, ο Φίλιππος κατακτά την Άμφισσα, Αιτωλοί, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Φράγκοι, Καταλανοί και Οθωμανοί στο κάστρο των Σαλώνων, ο Πανουργιάς απελευθερώνει τα Σάλωνα, τα στοιχειά στην Άμφισσα.

Δραστηριότητες

Περιπατητικές διαδρομές, πεζοπορία, σκι, αρχαιολογικές περιηγήσεις, καρναβαλικές εκδηλώσεις, θρησκευτικές αναζητήσεις

Χρησιμοποιούμενα μέσα

Αυτοκίνητο ή μηχανή, παπούτσια περιπάτου, εξοπλισμός σκι για όσους πάρουν τα χιονοδρομικά, φωτογραφική ή κινητό, αποκριάτικες φορεσιές για όσους μετέχουν στις καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Βαθμός δυσκολίας

Εύκολες διαδρομές για κάθε ηλικία.

Για τις περιπατητικές διαδρομές, παιδιά άνω των 8 ετών με συνοδεία.

Προϊόντα και Εδέσματα

Κοντοσούβλι στη Λιβαδειά, ψητά και βολβοί στο Ζεμενό, τυριά και κρέατα στην Αράχωβα, λάδι και ελιές Αμφίσσης, κεφτέδες, λαχανοντολμάδες, λουκάνικα και φασολάδα με πατσά στην Άμφισσα, ψαρικά και σαρακοστιανά στην Αντίκυρα, μέλι Παρνασσού, κρασάκι τσίπουρο και ούζο όπου τραβάει η όρεξή σου!

Άμφισσα, η κατά τη μυθολογία ερωμένη του θεού Απόλλωνα, η πόλη που αμφίεται τα γύρω βουνά της. Σα Σάλωνα απαντούσε στα χρόνια της επανάστασης.

Δελφοί, ο ιερός τόπος του θεού Απόλλωνα… Καστρί τον λέγαν μέχρι τους νεοελληνικούς χρόνους, μιας και σε αυτό οι Έλληνες κατά την Τουρκοκρατία, είχαν φτιάσει στον αρχαίο τόπο το νεοκατοίκητο κάστρο τους.

Αν και από τη Φωκίδα η καταγωγή της γυναίκας, αν και τα μέρη τούτα πολλές φορές τα ταξιδέψαμε, δεν είχαμε μέχρι τα σήμερα επισκεφθεί τα παγανιστικά τους δρώμενα που γίνονται την περίοδο της αποκριάς. Αυτό το τριήμερο λοιπόν της Καθαράς Δευτέρας, είπαμε να το περάσουμε στα γυναικοχώρια. Προορισμός μας οι Δελφοί από όπου θα ορμούμε διαρκώς προς την Άμφισσα για να διαβούμε τους τόπους της και μεταξύ άλλων, να ζήσουμε τα δρώμενα της αποκριάς εκεί…

 

Σάββατο πρωί

Φορτώνουμε το αυτοκίνητο και κινούμε έχοντας προορισμό, δυο ώρες δρόμο και κάτι, το αρχαίο κέντρο της γης, τους Δελφούς. Αποφασίσαμε να εμπλουτίσουμε τη διαδρομή όμως, με μια στάση στην Κρύα της Λιβαδειάς, από όπου θα περπατήσουμε για μιάμιση περίπου ώρα πήγαινε έλα, μέχρι το κάστρο, τις πηγές του ποταμού, το θεατράκι και τις κλησιές που στέκουν στους βράχους πάνω από την πόλη. Αφήνουμε το αυτοκίνητο, στο πάρκινγκ στην άκρη του ποταμού και κινούμε με τα ποδάρια… Τα καλντερίμια εδώ, με τα όμορφα γιοφύρια σε συνεπαίρνουν μόλις τα πρωτοαντικρίζεις. Τριγύρω λίγες ταβερνούλες και καφενεία σε καλούν να τα επισκεφθείς. Το ποτάμι κυλάει ήρεμα ανάμεσα και τα γιοφύρια του συνδέουν τις δυο μεριές της πόλης.

Αφήνουμε πίσω το νερόμυλο που με τα τρεχούμενα νερά γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, θυμίζοντας στους διαβάτες τη δουλειά που κάποτε έκαμε και λίγο πιο πάνω στα δεξιά μας αντικρύζουμε τα τείχη του κάστρου.

Το κάστρο της Λιβαδειάς έχει κτιστεί από αρχαιοτάτων χρόνων, ενώ ανά τις περιόδους ανακατασκευάστηκε από τους Βυζαντινούς, τους Φράγκους και από τους Καταλανούς. Ανηφορίζουμε με μιαν ανάσα μέχρι την πύλη του. Βρίσκουμε κλειστή την πόρτα, οπότε δεν θα το διαβούμε. Κρίμα μιας και έχουμε ακούσει όμορφα λόγια για τη θέα από δω πάνω. Θα αναζητήσουμε πάλι κάποια στιγμή, μήπως από αλλού μπορούμε να το προσεγγίσουμε, μιαν άλλη φορά… Συνεχίζουμε το καλντερίμι προς τις εκκλησιές. Σε λίγο φτάνουμε στις πηγές της Κρύας. Εδώ οι βράχοι από πάνω εντυπωσιακοί αναβλύζουν μέσα από τις σπηλιές τους, τα νερά των πηγών. Μαντείο ήσαν εδώ κατά τους αρχαίους χρόνους. Το μαντείο του Τροφωνίου το λέγαν. Κοιτώντας μέσα στα βράχια μια ανατριχίλα διαπερνά το κορμί…. Περνάμε το καλντερίμι πάνω από τα ρηχά νερά που βγαίνουν από τις πηγές  και διαβαίνουμε τον ποταμό. Σαν θέλει ο καιρός από δω δε διαβαίνεις, καθώς με τις βροχές, το ποτάμι ξεχύνεται ορμητικό από πιο πάνω και αποκόπτει τούτο το πέρασμα. Σήμερα, δεν συναντάμε τέτοιες δυσκολίες… Λίγο μετά στα αριστερά μας, προβάλλει το θέατρο της Κρύας. Εδώ γίνονται όμορφες καλοκαιρινές βραδιές με χορούς, παραστάσεις και εκδηλώσεις.

Προχωράμε τώρα προς τα πάνω. Στη διχάλα, ανηφορίζουμε τα σκαλοπάτια αριστερά μας. Η διαδρομή ήδη θέλει τις ανάσες της. Ανηφορίζοντας η πόλη αρχίζει να προβάλει όμορφα από τα χαμηλά. Κάθε που κουραζόμαστε στέκουμε και κοιτάμε τη θέα ρουφώντας τον καθαρόν αέρα. Απέναντί μας, βλέπουμε τα ερείπια του κάστρου όπου πριν, δεν καταφέραμε να μπούμε. Η  πόλη φαίνεται πως έχει καταφέρει να το αγκαλιάσει προβάλλοντας τα σπίτια της τριγύρω του… Στρίβοντας και πάλι στρίβοντας, φτάνουμε στη διχάλα που χωρίζει τις δυο κλησιές. Πρώτα πάμε στην πιο κοντινή. Ευθεία μας, προβάλει πάνω σε μικρά σκαλάκια το μικρό κλησάκι του Αγίου Μηνά. Κάνουμε το σταυρό μας, ανάβουμε κεράκι και στέκουμε για μια στιγμή ξεκούρασης. Πίσω από το κλησάκι, κρυφό, για μας μονοπάτι, οδηγεί τους ντόπιους από άλλη διαδρομή εδώ.

Αφού ανασαίνουμε, πάμε τώρα και για την πιο απόκρημνη κλησίτσα. Ήδη από τη διχάλα που αφήσαμε για τον Άγιο Μηνά, δέος σε καταλαμβάνει κοιτώντας την κλησιά σκαρφαλωμένη μέσα στη σπηλιά του βράχου. Ακόμα και τα σκαλοπάτια στενά και απότομα τώρα, μας βάζουνε στο πνεύμα του προορισμού. Φτάνοντας στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ, μαγευόμαστε! Η θέα τριγύρω είναι καταπληκτική. Αλλά και η εκκλησιά, αφημένη στο χρόνο και στον καιρό, κατανυκτική στέκει μέσα στην αγκαλιά του βουνού και του Κυρίου και μας καλεί να ανάψουμε το κεράκι μας και να προσευχηθούμε. Αν δεν έχετε επισκεφθεί τις κλησίτσες τούτες της πόλης, να το κάνετε με την πρώτη ευκαιρία! Έχοντας αισθανθεί πολύ όμορφα με την σύντομη περπατησιά μας, αφήνουμε πίσω τις κλησίτσες, το θέατρο, τις πηγές, το κάστρο, τον ποταμό με τα γιοφύρια του και χαιρετάμε σε λίγο τη Λιβαδειά. Αν ήταν μεσημέρι, μια στάση στις ταβέρνες της πόλης για φαγητό κοντοσούβλι χοιρινό ή κοτόπουλο θα ήταν απαραίτητη. Εμείς δεν έχουμε πεινάσει για την ώρα…

Είκοσι λεπτά μετά τη Λιβαδειά, περνάμε το Ζεμενό. Εδώ σαν θες μια δροσερή στάση, για νόστιμα ψητά και βολβούς με σαλάτα, προσφέρεται…Περνάμε την τρύπα του βουνού και να τη μπροστά μας η Αράχωβα. Γραφική, αμφιθεατρική, πάντοτε όμορφη, στέκει περήφανη στην ιστορία, αλλά και κοσμοπολίτικη, σε δυο ώρες από την πρωτεύουσα, στις νότιες παρυφές του Παρνασσού. Από εδώ γίνεται η βασική προσέγγιση χιλιάδων χιονοδρόμων για τις πίστες σκι του βουνού. Για εμάς είναι ώρα για ένα καφέ και θα τον πιούμε στην πέτρινη πλατεία του χωριού, παρέα με σομπούλα και κουβέρτες, για να ζεστάνουν την υπαίθρια καθισιά μας. Αφήνουμε το αμάξι λίγο μετά το χωριό και περπατάμε με προσοχή το στενό δρόμο, που μαζί με τους πεζούς, εξυπηρετεί και τα αυτοκίνητα που διέρχονται τον τόπο. Για όποιον θέλει ντόπια τυριά ή κρέατα μπορεί να τα προμηθευτεί σε κάποιο παλιό μπακάλικο, ενώ οι πιο κοσμοπολίτες, μπορούν να απολαύσουν τις αγορές τους, σε κάποιο από τα ζηλευτά, ακόμα και για το Αθηναϊκό Κολωνάκι, καταστήματα του χωριού. Μιας και η τουριστική λογική έχει υπερκεράσει την γνήσια παράδοση, σα θες κάτι το διαφορετικό, πρέπει να χωθείς ανηφορίζοντας και κατηφορίζοντας το χωριό στις γωνιές του, για να περιδιαβείς και να γευτείς τις παραδόσεις του.

Μετά την Αράχωβα, σε δέκα λεπτά μπαίνουμε στους Δελφούς. Ο αρχαιολογικός χώρος από αντίκρυ, προϋπαντεί τον επισκέπτη. Ο δρόμος διασχίζει τα αρχαία. Μια στάση στην στροφή στην Κασταλία πηγή. Κάμποσα χρόνια παλιότερα, μπορούσες να διαβείς τους βράχους μέχρι την πηγή. Δυστυχώς στις μέρες μας, ο προορισμός αυτός δεν είναι προσιτός για λόγους ασφάλειας… Πίνουμε νερό και σαν αρχαίοι διαβάτες ζητάμε καταμεσής του δρόμου χρησμό από την πυθία. Τούτη πάλι, κρυμμένη στα βάθη των αρχαιοτήτων, δεν μας ακούει… Στον αρχαιολογικό χώρο έχουμε έρθει κάποια καλοκαίρια με τα παιδιά μικρότερα και με τα ανίψια. Τότε διαβήκαμε τους αρχαίους ναούς, τα αφιερώματα και τους θησαυρούς, το θέατρο φτάνοντας μέχρι και το στάδιο. Έχουμε ακόμα επισκεφθεί το αξιόλογο μουσείο του χώρου. Κάθε χρόνο χιλιάδες Ελλήνων και ξένων τουριστών, επισκέπτονται τον τόπο και φυσικά όχι άδικα… Σήμερα πάλι τις περιδιαβάσεις μας στα αρχαία, τις αναπολούμε μιας και σκοπός μας δεν είναι ο Απόλλωνας, αλλά τα αποκριάτικα έθιμα της ερωμένης του θεού…

Καταλύουμε σε ένα άνετο κατάλυμα στην άκρη του χωριού και μετά από καμιάς ώρας ξεκούραση κινούμε πριν σουρουπώσει, για τον κάμπο με τα γνωστά του λιόδενδρα που συναντάμε, μόλις διαβούμε το Χρυσό. Κατηφορίζουμε και κει ανάμεσα στον αρχαίο ελαιόκαμπο στρίβουμε για την Άμφισσα. Στα Σάλωνα, το καρναβάλι και τα αποκριάτικα έθιμα, παίζουν σημαντικό ρόλο στον τόπο, τις μέρες αυτές. Η διαφορετικότητα χαρακτηρίζει τις παραδόσεις της πόλης, με αποκριάτικη προσέγγιση που ξεκινάει, με το κυνήγι του θησαυρού από τους μαθητές των σχολειών, Παρασκευή βράδυ με πονηροτράγουδα ντύνει τους τομαράδες, ενώ κορυφώνεται σήμερα το απόβραδο με την κάθοδο των στοιχειών από τις γειτονιές… Το πρωινό, του Σαββάτου χοροί και τραγούδια και καρναβαλικές εκδηλώσεις και κυνήγι θησαυρού από τις αποκριάτικες ομάδες του τόπου. Από νωρίς το απόγευμα ξεκινάει στα σπίτια και στις γειτονιές η προετοιμασία των τομαράδων που θα συνοδεύσουν τα στοιχειά. Φούμο και αλεύρι στις μούρες, τομάρια και προβιές στους ώμους, κουδούνες και αλυσίδες στη μέση και ό,τι κάμει πιο άγριο τον τομαρά, ευπρόσδεκτο πάνω του. Όσο πιο μουντζουρωμένος δείχνεις και όσο πιο τρομακτικός, τόσο το καλύτερο για το στοιχειό που θα συνοδεύεις.

Από τα πολύ παλιά, υπήρχαν φήμες πως την πόλη στοίχειωναν, πλάσματα που μάλωναν μεταξύ τους βγάζοντας άγριες κραυγές και φωνές και βουητά. Τα στοιχειά προστάτευαν τις γειτονιές τους και τα επαγγέλματα που αγαπούσαν. Άλλο στοιχειό φύλαγε τις ελιές, άλλο τις πηγές, άλλο τα αμπέλια, άλλο τα δέρματα… Σαν τα στοιχειά μάλωναν, ο κόσμος κρύβονταν μέχρι να επικρατήσει το πιο ισχυρό, που ήταν πάντα το στοιχειό της Χάρμαινας… Λογικό ακούγεται, οι δερματάδες στη γειτονιά αυτή να δικαιούνται λόγω της δύσκολης δουλειάς τους στα τομάρια και στα δέρματα, να διαθέτουν, το πιο τρομακτικό στοιχειό. Το τρομερό αυτό στοιχειό κατά την παράδοση απαντά στο όνομα του Κωνσταντή. Ο Κωνσταντής ήταν κατά το θρύλο όμορφος νέος εργατικός πολύ, που δούλευε σαν βυρσοδέψης στη Χάρμαινα. Ήταν τόσο καλός, που το δέρμα γίνονταν μετάξι στα χέρια του. Η Λενιώ ήταν μια κόρη σαν τα κρύα τα νερά. Μεγαλώνοντας πήγαινε κάθε μέρα με τη στάμνα στην πηγή της Χάρμαινας, να μαζέψει νερό. Οι νέοι ερωτεύτηκαν παράφορα κι έβαλαν σκοπό να παντρευτούν. Ο Κωνσταντής πουλούσε τα δέρματά του σε ταξίδια για το σκοπό αυτό και μάζευε τον παρά, για να παντρευτεί την αγαπημένη του. Και κει που τα κατάφερε, γυρνώντας από ταξίδι με χαρά, για να ζητήσει τη Λενιώ σε γάμο, η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιγνίδι. Λίγες μέρες πριν, μια βροχερή μέρα, ένας κεραυνός, στην πηγή της Χάρμαινας, πήρε τη Λενιώ από τη ζωή και από κοντά του… Ο Κωνσταντής μην αντέχοντας τον καημό έπεσε από το κάστρο, για να βρεθεί μια και καλή, κοντά στην αγαπημένη του… Για το χαμό του αυτό, η θρησκεία δεν τον συγχώρησε και από τότε η ψυχή του στοίχειωσε τη Χάρμαινα… Από γενιά σε γενιά ο λόγος μετέφερε τους θρύλους για τα στοιχειά, μέχρι που οι κάτοικοι έδωσαν σάρκα στις φήμες και εικόνα σε αυτά. Τους έδωσαν άγριες μορφές και τα τριγυρνούσαν στις γειτονιές της πόλης, πριν την Σαρακοστή.

Σουρουπώνει και μεις πίνουμε τσιπουράκι σε καφενέ παραδοσιακό με τσιπουρομεζέ χαζεύοντας τριγύρω μας τον κόσμο που τριγυρνά. Και σαν χορτάσαμε είναι ώρα να πάμε και εμείς στην πλατεία, όπου θα αναμετρηθούν τα στοιχειά της πόλης. Στους δρόμους τομαράδες προκαλούν άγρια το βλέμμα μας. Σε διάφορες γωνιές ψητά και καζάνια με φασολάδα και πατσά και άπλετο κρασί, προσκαλούν τα γερά στομάχια και τα τολμηρά ποτήρια να τα γευτούν… Στην πλατεία ήδη δυο στοιχειά με άσχημες μούρες, πάνω σε ψηλά κοντάρια, γυρνοβολούν προκαλώντας το ένα το άλλο με ουρλιαχτά και κραυγές. Τριγύρω τους κοσμοσυρροή από τομαράδες και εκατοντάδες επισκέπτες και καπνοί και ανήσυχες κουδούνες, όλοι μαζί να κάμουν χαμό… Ξαφνικά τα στοιχειά παραμερίζουν… Από τη Χάρμαινα ερχόμενο, προβάλει στα πέρα στενά, το πιο άγριο στοιχειό! Όλο το απόγευμα ετοιμάζονταν μαζί με τους τρομερούς ντεβέτσκες του, για να δώσει εντυπωσιακό παρόν στην πόλη! Μπαίνει στην πλατεία και προκαλεί τα άλλα δύο. Και με κραυγές άναρθρες καμαρώνει την κυριαρχία του…

Το απόβραδο μας βρίσκει να γεμίζουμε τα στομάχια μας σε ένα παραδοσιακό καφενείο που γίνεται τις μέρες τούτες και ταβερνείο, με τηγανιτούς κεφτέδες, λαχανοντολμάδες, μοσχαράκι κοκκινιστό με πατάτες και μπόλικο κρασάκι.Και η νύχτα συνεχίζει με χορό και τραγούδια και γλέντια παντού στην πόλη, για όσο αντέχει η αφεντιά σου, μέχρι πρωίας…

 

Κυριακή πρωί

Ζαλισμένοι από το χθεσινοβραδινό γλέντι, πίνουμε πρωινό καφέ για να ισάσουμε … Σήμερα, στην Άμφισσα έχει πρωινές εκδηλώσεις και νωρίς το απόγευμα καρναβαλική παρέλαση. Πριν όμως ένας ελαφρύς πρωινός περίπατος, στην άκρη των Δελφών μέχρι την Κασταλία και από εκεί πάλι μέχρι πίσω, αναλαμβάνει να ξεμουδιάσει για σήμερα τα κορμιά μας. Ώρα να κατηφορίσουμε προς Άμφισσα.

Έχουμε πάνω από μια ώρα μέχρι το μεσημέρι και λέμε να ανηφορίσουμε μέχρι την εκκλησιά του Άη Γιώργη. Αφήνουμε το αμάξι στην ανατολική συνοικία της πόλης και κινούμε την ανηφοριά. Η φύση καταπράσινη μες τα άνθη και ο καιρός δροσερός βοηθά στο ανέβασμα. Λίγες στροφούλες μονοπάτι και από τα ψηλά αγναντεύουμε την πόλη. Η θέα ανταμείβει τον κόπο μας. Σε λίγο, και η κλησίτσα στέκει πλάι μας. Μισή ώρα δρόμος είναι υπεραρκετός για να φτάσεις εδώ. Προσκυνάμε τον Άγιο απολαμβάνουμε τον τόπο από ψηλά και κινούμε πάλι τα κάτω.

Το μεσημέρι διανέμουν το μασκαρά και εμείς είμαστε εκεί, στην πλατεία για να παραλάβουμε τη δική μας φυλλάδα… Μέχρι την καρναβαλική παρέλαση έχουμε κάμποσες ώρες. Θα τις αξιοποιήσουμε με έναν περίπατο στο κάστρο των Σαλώνων. Πρώτα όμως ένα τσίπουρο στον καφενέ, για να πάρουμε δυνάμεις… Ανηφορίζουμε τώρα, από τις γειτονιές του Αγίου Αθανασίου, προς τους Αγίους Αναργύρους, μέσα από σοκάκια και από μονοπάτι, που μας οδηγούν στους Αγίους. Εκεί βρίσκουμε την πηγή Κατρέλη, τόπος σύντομων περιπατητικών διαδρομών για τους ντόπιους. Αν και από εδώ το κάστρο των Σαλώνων τυπικά δεν φτάνεται, εμείς ανηφορίζουμε στους αγρούς και διαμορφώνουμε δική μας διαδρομή στην πλαγιά. Η όλη περιήγηση από την κεντρική πλατεία της πόλης, μέχρι το κάστρο όπως την κάμαμε, δεν ξεπέρασε τα 45 λεπτά. Μπαίνουμε πλαγιοκοπώντας τα ερείπια του κάστρου και το κατηφορίζουμε.

Το κάστρο της Άμφισσας πρωτοφτιάχθηκε βαθειά στην αρχαιότητα. Αν και σε καλή θέση πάνω στο λόφο, το κατέλαβαν στο διάβα των αιώνων πολλοί κατακτητές. Από τα κυκλώπεια τείχη, στον Μακεδόνα Φίλιππο, μετά στους Αιτωλούς, στους Ρωμαίους, στους Βυζαντινούς, στους Φράγκους οι οποίοι του έδωσαν την ονομασία La Sole (από την οποία φαίνεται να προέρχεται η μετονομασία σε Σάλωνα), στους Καταλανούς, στους Οθωμανούς, μέχρι να απελευθερωθεί η πόλη από τον Πανουργιά, να ξαναπέσει στους Τούρκους και να ελευθερωθεί οριστικά λίγα χρόνια μετά…

Εμείς διαβαίνουμε ήδη την καρδιά του κάστρου μέσα από τα μονοπάτια του. Λίγο πριν περάσουμε την καλοδιατηρημένη εσωτερική πύλη του, αγναντεύουμε από τα ψηλά την πολιτεία και όλον τον κάμπο. Η σημαία, στέκει περήφανα, στην άκρη του κάστρου… Διαβαίνουμε την πύλη και μπαίνουμε στην απλωσιά με τα δένδρα, το θέατρο στην άκρη της και την υπέροχη θέα. Εδώ πάνω ηρεμείς καθώς ατενίζεις ολόγυρα. Ο χώρος είναι κατάλληλος, για ρομαντικές, αλλά και για όμορφες οικογενειακές στιγμές, ενώ σα θες, τις καλές μέρες, μπορείς εδώ πάνω να απολαύσεις χαλαρό περίπατο κάνοντας ταυτόχρονα κατάχαμα ένα πικνίκ… Έχοντας περιδιαβεί το ιστορικό κάστρο, προσεγγίζοντας το από εναλλακτική διαδρομή, φτάνουμε στην κανονική είσοδό του, όπου τα κυκλώπεια τείχη μας προκαλούν δέος.

Περπατάμε τώρα τον δρόμο προς την πηγή της Χάρμαινας. Φτάνοντας στα Ταμπάκικα τα νερά, τα πλατάνια και τα παλιά βυρσοδεψία κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας. Καλντερίμια σε οδηγούν μέσα στην σχεδόν έρημη συνοικία. Γνωρίζοντας τις παραδόσεις για τα στοιχειά, μια μεταφυσική ιδέα αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Τούτη την εποχή σε κάθε γωνιά παρατηρείς και μια αποκριάτικη απεικόνιση. Προεξέχουν φυσικά τα τομάρια που κρεμασμένα από οπουδήποτε, τρομάζουν το βλέμμα… Εδώ θα φάμε νόστιμους κρεατικούς μεζέδες παρέα με κρασάκι, στο καφενείο που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια. Καθώς χορταίνουμε ζητάμε από ένα γνώριμο φίλο των πεθερικών, να μας ξεναγήσει στην πινακοθήκη, του τόπου όπου θαυμάζουμε τα πρόεργα ανθίβολα σχέδια του ζωγράφου Παπαλουκά, που τα έκαμε στο πλαίσιο αγιογράφησης της Μητρόπολης Αμφίσσης. Αξίζει να μπορέσεις να δεις τα έργα τούτα… Τις εικονογραφίες του ζωγράφου μπορείς φυσικά να τις θαυμάσεις επισκεπτόμενος τη Μητρόπολη της πόλης.

Μετά την πινακοθήκη, βαδίζοντας τα καλντερίμια κατηφορίζουμε προς τον Άγιο Νικόλαο και από εκεί μέσα από πολλά σκαλοπάτια μπαίνουμε πάλι στο κέντρο της πόλης. Ο επισκέπτης σα θέλει, μπορεί να κάνει μιαν επίσκεψη στο μουσείο της πόλης όπου θα δει αξιόλογα ευρήματα, ενώ προτείνεται μια στάση και στη Μητρόπολη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η εκκλησία, που στις μέρες μας ανακαινίζεται, έχει πάνω από ενάμιση αιώνα ζωής. Δίπλα της θα βρεις το παλαιοχριστιανικό βαπτιστήρι με την δαπεδωτή ψηφίδα του.

Πέρασε η ώρα και το απόγευμα μας βρίσκει με τις ομάδες του κρυμμένου θησαυρού στην παρέλαση, να διαβαίνουμε τους δρόμους με τα άρματα και τις φορεσιές τους. Όλη η πόλη μες την τρέλα! Σαν σουρουπώνει, η ώρα της κρίσης για τους καρναβαλιστές και τους χορευτάδες των ημερών φτάνει, στην πλατεία Ησαΐα, με παραδοσιακό γαϊτανάκι και χορούς που στήνονται. Βραδιάζοντας στην άκρη της πλατείας μια στοίβα από κούτσουρα, περιμένει στην αγκαλιά της να κάψει και για φέτος τον καρνάβαλο. 

Κάηκε κι ο καρνάβαλος στις φλόγες του και η νυχτιά κατέλαβε τη μέρα.

Το βραδάκι, μας βρίσκει στους Δελφούς, με σουβλάκι στο χέρι, να περπατάμε στα σοκάκια πριν καταλήξουμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Την έχουμε ανάγκη λίγη ξεκούραη, μετά από μια γεμάτη μέρα…

 

Καθαρά Δευτέρα

Σήμερα νηστεύουμε οπότε με καφέ και μη αρτύσιμα ξεκινάμε τη μέρα μας. Αποχαιρετάμε τους Δελφούς έχοντας περάσει πολύ όμορφα και κινούμε πρώτα έξω από την Άμφισσα προς Παναγιόρεμα.

Η γυναίκα έχει να έρθει εδώ από μικρή και έχει όμορφες αναμνήσεις. Μέσα από βατό χωματόδρομο μισή ώρα μετά την Άμφισσα χωμένο μέσα σε κατάφυτη πλαγιά, βρίσκουμε το ξωκλήσι της Παναγιάς. Αφήνουμε στην πάνω ανοιχτοσιά το αμάξι και κατηφορίζουμε 5 λεπτά. Απόλυτη ηρεμία απαντούμε. Προσκυνάμε την Κυρά, βαρούμε την καμπάνα για να ξυπνήσει ο τόπος κι αγναντεύουμε από τα ψηλά ολόγυρα. Η εκκλησιά γιορτάζει στις 8 Σεπτέμβρη στη γέννηση της Παναγιάς. Είναι τόπος όπου σίγουρα χαλαρώνει η σκέψη. Πολλοί χριστιανοί τον επιλέγουν για να βαφτίσουν εδώ στη χάρη της Παναγιάς του ρέματος, αγαπημένα τους πρόσωπα…

Αφήνουμε την όμορφη κλησίτσα και κινούμε για την Ιτέα, από όπου θα επιστρέψουμε μέσω Δεσφίνας στην πόλη μας. Στην Ιτιά, στέκουμε για έναν περίπατο. Από το Τροκαντερό με τα όμορφα καλοκαιρινά ταβερνάκια του, βαδίζουμε πλάι στη θάλασσα σχεδόν μέχρι την Κίρρα. Κάτω από τη λιακάδα, καθόμαστε για ένα καφέ και αγναντεύουμε από απέναντί μας τα μικρά νησάκια. Πιο πέρα το Γαλαξείδι όπου σήμερα είναι στο προσκήνιο της μέρας, καθώς εκεί τώρα αλευρομουντζουρώνονται…. Εμείς, δεν θα ζήσουμε σήμερα αυτή την κατάσταση.

Αφήνουμε και την Ιτιά, μέσα από φιδίσιες στροφές με υπέροχη θέα, ανηφορίζοντας προς Δεσφίνα. Η μικρή πολιτεία ήρεμη και απομονωμένη απλώνεται πάνω στο βουνό. Την προσπερνάμε και λοξοδρομώντας προς Άσπρα Σπίτια, θα σταθούμε για να ξεμεσημεριάσουμε στην Αντίκυρα, παρέα με σαρακοστιανούς μεζέδες και ουζοκατάσταση…

Εκεί μετά το φαγητό, μας βρίσκει το απομεσήμερο να περπατάμε στο μικρό γραφικό λιμάνι, δίπλα στα γαλαζοπράσινα νερά. Μπορεί να μην αμολήσαμε χαρταετό σήμερα, ξαμολήσαμε όμως πίσω μας κάθε σκοτούρα και έχοντας γεμίσει τις μπαταρίες του μυαλού μας, επιστρέφουμε σε λίγο για την πόλη μας, γεμάτοι όμορφες στιγμές και φυσικά υπέροχες αναμνήσεις…

Αφήγηση

Ν.Κ.

Περιηγηθείτε στις προτάσεις, ταξιδέψτε νοερά μέσα από αυτές, με την πρώτη ευκαιρία ζήστε τις με τον δικό σας τρόπο και μοιραστείτε όποια στιγμή σας, κάθε σκέψη ή φωτογραφία σας

Γράψτε μας τις σκέψεις σας

5 Σκέψεις

05/04/2019 22:00:57
Βουλα Τ

Αποτυπώσατε με τον πιο γλαφυρό τρόπο την ομορφιά του τόπου μου που για τους περισσότερους είναι άγνωστη!!! Βίντεο και εικόνες εξαιρετικά, αποτελούν πρόκληση για οσουν αποφασίσουν να μας επισκεφθούν. Ευχαριστούμε..... Keep going

31/03/2019 11:23:45
Ευσταθία Κ.

...Τουλαχιστον για του Χρόνου θα ειμαστε πιο διαβασμένοι .. Φτασαμε μεχρι την επανω πλατεια, στον πεζοδρομο με τα διαφορα καφέ κ στην αγορα του κεντρου με τα ουζερί ..τελικα δεν επισκεφτηκαμε οτι θα μπορούσαμε. Παναγιορεμα Χαρμαινα επεναντι το εκκλησακι στο κάστρο...ερχομαστε ενα άλλο Σ/Κ. .

• 

28/03/2019 22:12:04
Νίκος

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ !!! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΓΙΑ την επόμενη φορά... Είμασταν εκει αλλά δεν γνωρίσαμε τελικά όσα έπρεπε..

27/03/2019 21:11:24
Eleftheria

Συγχαρητήρια!! Μας ταξιδέψατε. Συνεχίστε έτσι!

27/03/2019 10:05:14
vasiliki

Σας καλούμε στο όμορφο Λουτράκι να περιηγηθείτε!

  #βουνό    #θάλασσα    #οικογένεια    #χειμώνας    #καλοκαίρι    #περίπατος    #πεζοπορία    #οδικές εφορμήσεις    #αρχαιολογική περιήγηση    #θρησκευτική αναζήτηση    #διαδρομές    #εκδρομή    #περιπέτεια    #απόδραση    #Φωκίδα    #Λιβαδειά    #καρναβάλι    #απόκριες